سخنرانی دکتر کریمیان در نشست “بررسی ظرفیت‌های گسترش همکاری عملی بین‌المللی دانشگاه آزاد اسلامی” در خصوص فرصت‌های همکاری علمی با روسیه
به گزارش مدیریت همکاری‌های علمی بین‌المللی، نشست «بررسی ظرفیت‌های گسترش همکاری عملی بین المللی دانشگاه آزاد اسلامی با کشورهای تحت مسئولیت رایزنان علمی ج. ا. ایران” صبح امروز ۲۶ مهر ماه ۱۴۰۰ برگزار شد.
در این نشست دکتر نجفی، رایزن علمی و سرپرست دانشجویان ایرانی در روسیه، روسیه سفید و آسیای میانه، دکتر کریمیان مدیر همکاری‌های علمی بین‌المللی دانشگاه شهید بهشتی، دکتر وفایی رایزن فرهنگی و علمی و سرپرست دانشجویان ایرانی در چین و ژاپن و کره جنوبی به سخنرانی پرداختند.
در ابتدای این نشست دکتر نجفی گفت: روابط با شرق نمی‌تواند صرفا در حوزه سیاسی – امنیتی باقی بماند و باید در حوزه علم و فناوری نیز توسعه یابد. برنامه بین‌المللی سازی با شناخت مزیت‌های نسبی در یک رقابت ملی در روسیه مورد توجه است؛ به طوری که دو میلیارد دلار در اختیار دانشگاه‌ها قرار می‌گیرد تا در یک رقابت به فعالیت علمی بپردازند.
وی ادامه داد: تعداد دانشگاه‌های مورد تایید در روسیه ۸ مورد است، اما متاسفانه به دلیل شبکه‌ای که به دنبال سود اقتصادی است دانشجویان به دانشگاه‌های دیگر نیز می‌روند که از این طریق ۱۴۰ میلیون دلار از کشور خارج می‌شود. دانشگاه آزاد می‌تواند این فرآیند را به نفع خود رقم زند. وی همچنین به افزایش سهمیه دانشجویان ایرانی در بورس دولتی روسیه از 90 به 300 نفر نیز اشاره نمود.
در ادامه این نشست دکتر کریمیان؛ مدیر همکاری‌های علمی بین‌المللی دانشگاه شهید بهشتی به عنوان « مرجع ملی همکاری‌های علمی بین‌المللی با کشورهای روسیه و قزاقستان» گفت: کارگروه ملی و همکاری‌های بین‌المللی در سال ۹۵ با مجوز وزارت علوم به دانشگاه شهید بهشتی واگذار شد. اکنون با ۶۱ عضو از دانشگاه‌ها، پژوهشگاه‌ها و مراکز علمی کشور می‌توانیم بگوییم که یکی از بزرگترین کارگروه‌ها در حوزه خود است.
وی ادامه داد: رصد فعالیت اعضای کارگروه و پس از آن بسترسازی برای همکاری‌های دو جانبه و چند جانبه یکی از وظایف این کارگروه است. به همین منظور این کارگروه برای نخستین بار یک بستر آنلاین ایجاد کرده است تا همکاران فعالیت‌های خود را در آن درج کنند.
کریمیان با بیان اینکه یکی از مهمترین فعالیت‌های این کارگروه مشخص‌سازی حوزه‌های همکاری است، اظهار کرد: برای ما ناخوشایند است که دو دانشگاه که با یک کشور ارتباط دارند هر دو یک پروژه را برای همکاری به آن کشور معرفی کنند. زیرا در این صورت مشخص می‌شود که این دو دانشگاه هیچ ارتباطی با یکدیگر ندارند ما سعی کرده ایم در این کارگروه به این حوزه سروسامان دهیم.
